TAHAMMÜL
" Herkes kendini bulabildiği hallerde yaşatır hayatını. Kısmen hepimiz acı duyduğumuz şeylere daha tutkulu bağlanırız. Çok mutlu eden şeylerin sürekliliği olmaz mesela. 'Yadırgama durumunu...' Kendine tahammül gerektirmeyen içselliğinle mutluluklar." •£*
Turgut Uyar, bir şiirinde 'çünkü biraz sonra umut başlar her günkü başlar 'der insan olmanın kaidesi biraz umudu biraz da hayalleridir aslında. Ve onlar yerine ulaştığında herkes hak ettiği şeyleri yaşar.
YanıtlaSil'Ruhumun dürüstlüğe karşı olan özlemini tarif etmem mümkün değil.
SilKötü insanların eseri, ruhumun can çekişleri..'
Sen kendin için iyi şeyleri layık gördüğün andan itibaren ruhun sadece kötü bir insanın eseri olmaktan çıkıp yalnız senin eserin olmak için çaba verir.
YanıtlaSilHerhangi bir çabaya bile gerek duymuyorum aslında. Başkaları için kendimden ödün vermeyi bıraktığım gün, benim günüm olacaktır. Değmeyeceğini bile bile değer verdiklerimi bir bir çıkardım hayatımdan. Bundan sonra ahlaksız insanlara yer yok bende.. Dediğin gibi şu vicdanımı da bir yenebilirsem, benim eserim olacak yarattığım ben :)
Silİnsanın üzülmesi, kırılması kaçınılmaz gibi. Tıpkı dediğin gibi ancak buna değen insanlar verdiğimiz ödünü ve çabayı anlayabilir. O insanlara sahip olunca ruh giderek iyileşir herhalde :)
YanıtlaSilİyileşmese de olur, ölümlü dünya :) yarın kime ne olacağı belli değilken, bu kadar telaş etmeye bile gerek yok aslında ama bakma işte hayatın içinde sürükleniyoruz. Farkına varamıyoruz, önemi yok birçok yaşanmışlığın. Hatta kendi varlığımızın dahi önemi kalmıyor bazı zamanlar..
SilSadece bazı zamanlar. Ama hayatın çoğunluğunu iyi yaşamak varken o kısa ve geçici süreyi güzel yaşamak varken neden kötü yaşayalım ki. Bu uğraşlarımız, hayallerimiz ancak bize yaşamak için sebep olabilir öteki türlü her şey anlamını yitirir gün ve gün kurur gideriz.
YanıtlaSilHayal kurmak güzel şey kesinlikle. Fakat insan tecrübelerle senin söylediğine dönüşüyor ve bu dönüşüm nihayetinde süreç gerektiriyor. Kime ne anlatırsak anlatalım yaşamadan anlaması çok zor. Yaşayarak öğreniyoruz bir çok şeyi. Diyeceğim o ki; Tecrübe etmeli insan, acı çekmeli ve değişmeli. Asıl kötü olan ne biliyor musun? Hayatın tokadını yiyip en başa döndüğünde değişmemişse insan, çakılır kalır olduğu yere, gidemez bir adım öteye.. Acı çekmeye mahkumdur artık...
YanıtlaSilEvet haklısın ama zaten yaşadığımız sürece ister istemez tecrübe etmez miyiz? Konu tecrübelerimizi neye dönüştürdüğümüz. Dev bir kasvete mi yoksa ilerleyeceğimiz bir yola mı? İşte ancak geçtiğimiz yollar bize güzel kapılar açar ve haklısın tecrübeler bizi değiştirmediği sürece asla adım atamayız:)
YanıtlaSil