Kayıtlar

Günahlarını biriktirdim, hepsi dün gibi aklımda.

GİDİYORUM

Yanan   bir ciğerim kaldı O da sönmek üzere Derdim büyük… Elimden dü şmeyen sigaram Aklımdan çıkmayan sen! Yorgunum… Çok yorgunum… Nasıl anlatılır ki yaşanan onca keder İnan anlatırdım kelimelerim yetse İnan gitmezdim, bir yolunu bilsem Dedim ya! Yorgunum, biraz da buruk... Gidiyorum! Sanma ki, bir senden gidiyorum… Hayat yolum zordu! Yağmur, çamur hiç eksik olmadı Kaptırdım kendimi, olması gerekenden fazlaydı süratim Gözümün önünden hiç gitmedi ki suretin… Gidiyorum! Dönüş yok ve bu bir kaza değildi… Kimseyi suçlayamam kendimden başka! Gidiyorum! Gücüm kalmadı... Hayatın çizdiği yolda ilerlemekti niyetim! Şu kısacık ömrümde yaşadıklarım Bana başka yol bırakmadı... Gidiyorum! Artık öylece sevmediğimi düşünebilir Artık sensiz yapabileceğime inanabilirsin… Ben öylece gidiyorum! Ben öyle sensizliğe adım adım yürüyor Ben öyle acılara yalınayak basıyorum… Öyle sert rüzgârlara karşı koyuyor Öyle hırçın dalgalara karşı yüzüyorum! Ben yağan yağmura aldırmıyor Sokağın en ücra köşesinde sırılsık

VEFA

Resim
Kötü geçen gecenin sabahında gelen güzel haberdin Geldiğin gibi ani oldu gidişin Hazırlıksız ve habersizdim İyi ki varsın derken, iyi düşünmeliydim Nankörlük moda şimdi Ederin bu kadarmış bilemedim!   Sen gibilerin değer yargısı olsaydı Kalmazdı bir semt isminde vefa! Adil olsaydı bu dünya! Fedakâr olan çeker miydi cefa? Sen gibiler sürebilir miydi sefa? Ne güzel anlatmış derdimi Neşet baba Ah yalan dünya… Mart 20,2024

EN SEVMEDİĞİM YANIM

Etrafım karanlık örtüyle çevrili Sensiz geçen her anım, su almış bozuk bir saat gibi Camı buğulandı saatin, ne yelkovanı belli ne akrebi Bilemezler içimde büyüttüğüm seni Hiç kimse bilmesin! Sen de bilme sensizliğin bende ki eksikliğini...   Sonum karanlıklara gebe Seni ve aydınlığı, böyle delice severken hem de! Ben neyi sevdiysem, hep yokluğuyla sınandım Varsın dinmesin gözyaşım Sen yanımdayken, hep 19du benim yaşım! Elbet yokluğuna da alışırım...   Arkadaşlarım ‘değiştiğimi’ söylüyor demiştim, hatırladın mı? Onlar haklıydı! Bende farkındaydım, değişmiştim… Sana değer miydi? Sormayı bırak, düşüncesinden dahi uzaktım! Kendimle yüzleşmeye cesaretim yoktu, esaretim olmuştun! Değmeyeceğini bilmek, çok canımı acıtır diye sustum hep.. Sonunu bile bile, acıyı acıyla harmanladım Kendi sonumu, kendi ellerimle hazırlamıştım!   Yazıyorum çünkü, bu acıyı kimse yaşasın istemiyorum… Sen bile! Yalnızım çünkü, eksikliğini tamamlayamaz hiç kimse… Sen bile! Karanlığa alışmalıyım bi’an önce Aydınlığı s

TOPRAK

Resim
  Acılarımı paylaştıklarım bir bir gittiler Tekrar müsaade ettiklerim, affettiklerim neredeler? Dara düşmenin kırgınlığıyla yazıyorum bu gece İlk kez düştüğüm bu çukura yabancıyım Tecrübesizliğin zirvesinden bakıyorum hatalarıma Her anı dün gibi yakınımda Yalnızca anılar kaldı Gidenleri unutmak yakışırdı bana   Düşmem sandığım çukurdan yazıyorum Güvendiğim kim varsa, bıraktım arkamda Yalnızlığın dibini sıyırdım! Bu gece.. İyi niyetimi öldürdüm Ben de güzel olan her şeyi gömdüm toprağa Benliğimi kaybettim düştüğüm çukurda!   Bir gün düşersem, elimden tutan olur sandım Düşersem, en azından merak ederler sanmıştım Yanılmışım… Hiç beklemediğim insanları gördüm çukurun başında Yanlış insanlar biriktirmişim kendime… Herkesi kendim gibi sanmamın cezası Ağır olsa da boyun eğiyorum kaderime.. Vefa penceresi kapandı Ölen birinin kalemiyim Yitirdim artık benliğimi Meşru sayılmasaydı insanların kalleşliği Kalmazdı vefa sıradan bir semt ismi! Cinayetin arka sokağı sayılır, sırtımda kalan izleri…  

YÜRÜYORUM

Resim
Yürüdüğüm yolu küçümseme Önüm karanlık! Sonu yok bu yolun Korkmuyor yürüyorum Korkmuyorum artık eksikliğinden Yarınım yokmuş gibi Kıyamet kopacakmış gibi Sensizliğin üzerine yürüyorum!

BEMBEYAZ ÖLÜM

Ölümü aydınlık görüyorum Gecelerim puslu,   önümü göremesem de yürüyorum Sahtelik dolu aydınlıkta gözüm olmadı Önünü aydınlık görenlerden olmadım hiç! Manzaram griydi en iyi ihtimalle. Bazen… Siyaha bürünürdü gündüzüm Hasrettim   beyazın aydınlığına, Özlemekten yoruldum! Yarına kızgındım, bugün ne getirir bilmeden Yok ettiğim geleceğim   içimde yara kaldı! Öfkeliyim ve derdim kendimle! Karamsarlığım tercih değildi Bir yaşanmışlıklarım Bir de adanmışlıklarım karartmıştı gözlerimi! Kaygılı bakışlarım.. Mücadele ettim kendimle Onca yıl nasıl geçti anlamadım. Kabullenmekten başka yol bırakmadı zaman! Anladım! Yıllar acımıyor, acıtıyordu yalnızca! Kabullenmek   zayıflık mıdır? Asla! Sindiremiyorum yaşamı, üzüntü ve gözyaşını.. Sürekli değişen ruh halimi sevemiyorum! Olur olmaz sızlayan vicdanım? Onu asla affetmiyorum! Kabullenmek kötü müdür yani? Mücadeleden, kendimle savaşmaktan yoruldum! Zamanı tutamazken, zamansız kavgalarım mıydı iyi olan? İntiharı cebinde gezen benim Eleştirmek çok kol

YARA

Çıktığın bu yolda vicdanın bırakmaz peşini Vakit.. Mutlu insanlara bakıp içini çekme vaktidir Pişman olduğunda açtığın yaraları hatırla Bu yaralar sarılır sanıp kendini kandırma Günahlarım gündüzün, vebalim gecende saklı Çıkmaz sokakta kaldı hayallerim İhanetin yol bırakmadı Yaralarım kanarken gittin, kaldım karanlıkta Şimdi bu şehri aydınlatsan ne fayda?  Açtığın yaranın izleri çok derin Günahlarını biriktirdim, hepsi dün gibi aklımda! Mutluluk kelimesini unut artık Kirletme kelimeleri yalanlarınla Ah ettim unutmam yaptıklarını Kalmayacak yarınlar sana Senin için işlediğim günahlar senin boynuna... OCAK 30,2024

BU GECENİN BİR ANLAMI OLMALI

Resim
 Sensizliğin son gecesinden yazıyorum.  Yarın gece sensizliğin adı anılmayacak bu yerde.  Sen anılmayacaksın, ne kalbimde ne dilimde.  Bu gecenin anlamı yine sendin.  Son gecen anlamlandırırken sözlerimi,  bitirişime koşuyordum aklımda ki seni! Bu gecenin bir anlamı olmalı Gözlerimde yangınım Sözlerim uçuşuyor aklımda Yürek ağrılı! Kalbimde sızın varken nasıl yazarım? Bu gecenin bir anlamı olmalı Sendin anlamı gecenin Sensizliğin anlamı yokmuş gibi Senden önce, ben yokmuşum gibi Anlamsız geçiyor günlerim Bu yol yokuşlu Bu yol zor Bu yol, benim yolum değildi Bıraktığın yerdeyim hâlâ Öfkem yola değil sana Bu gecenin bir anlamı olmalı Her gece arıyorum Sensizliğimle seni yaşıyorum Sessizlik arıyor, bulamıyorum Her kafadan bir ses Duyduğum her sesten, senin anlamını çıkarıyorum Sensizlik zor bir nefes Bak hâlâ yaşıyorum... MART 3, 2024

ÇOK İÇİNCE

Resim
Beceremedim yine Engel olamadım dilime Çok içince gevezeyim Biraz deli, biraz fevri Bazen hiç konuşmam, lal olurum Bazen hiç susmam, pişman olurum Çok içince yalan söyleyemem Çabuk gerilirim, onarılmaz sözlerim Kan kırmızı gözlerim ele verir Gizleyemem içtiğimi, anlaşılır hemen Çok içince hatırlamam bazı şeyleri Çok ağlamışlığım, hüzünlü gecelerim Aklımdan çıkmayan çocukluğum Gizleyemem, gözlerim ele verir Kan çanağı buğulu gözlerimde asılı kalır yaş Konuşsam boğulur sesim Konuşsam yanağımdan süzülür Sustuğum geceler sancılı geçer Çok içmek yaramaz bana Beceremem sarhoşluğu Unuttuğum geceler yük olur Çok içince ağlarım Boğulur dumana, etrafımı yorarım Neşeyi hüzne çeviren bakışlarım Sussam üzerime gelen dostlarım Konuşsam dert yumağıyım Tat kaçırmak istemem Çok içince gözyaşımla savaşırım!

ÇOCUKTUM BÜYÜDÜĞÜMDE

Resim
İhtiyacım olan biraz zamandı Tanıyamadan kendimi, hayatı öğrendim Zamansız büyüdüm! Büyümem için biraz daha zaman lazımdı Çocuktum büyüdüğümde! Hayal kurmanın saflığını bilmeden büyüdüm Güçlü kalmayı mutluluk zannettim Bacak kadar boyumla diklenmeyi yaşamak zannettim Başlangıcım hatalıydı hayata Sonumu düşünmeye fırsatım kalmadan büyüdüm! Plansızdı hayata tutunma çabam Yarınım yok gibi saldırdım Yarınım yok gibi sarıldım dikenlerime Kızgındım yalnızlığıma Kavgayla geçen günlerimi yaşamak Yaşamayı nefes almak zannettim Savaşım hiç bitmedi kendimle.. Hayatı sırtlanmak daha mutlu ediyormuş gibi Sırtımı sıvazlayanlar oldu Biraz acıyan, biraz da şefkatli gözlerle Ayakta kalmamın önemini duyduğum sözlerle avuttular beni Nefes almak için, başım dik kalabilmek için çocukluğumu vermiştim Bu sözler mutlu edecekmiş gibi Hayatı kavga zannetmem doğruymuş gibi Sırtımı sıvazlayanlar oldu Çocuktum büyüdüğümde! Hayatı yanlış tanımıştım Sırtımı sıvazlayıp acıyan gözleri üzerimde Şefkatli birkaç kelimeyl

DOLUNAY

Resim
Rüyalarım çıkmaz sokağa vuran dolunay Tozlu sokak lambasının, sönük kalan ışığıyım bu gece Gözüm yok ki fazlasında Çabam sönmemek için ve tek derdim huzur Sizin derdiniz ne benimle? Durduramadım! İçimde çığ oldu huzursuzluğum Yakalandım! Kaçmak gelmedi aklıma, henüz çocuktum! ŞUBAT 27,2024

KARMA

Resim
Zavallı birine öfkelensem, önemli zanneder kendini Nefret edemem! Kendime saygımdan İnsani bir duygu hissedemem böyle arsızına Hesaplaşacağız elbet..  'Karma' nedir bilir misin? Bilmiyorsan öğretir hayat Öyle arayı da çok açmaz, keser hesabı Anlarsın döndüğün adam seni ağlatınca Anlarsın aldatıldığında Beni kullandığın gibi kullanıldığında, yaralarım gelsin aklına İnsan değerini kendi belirler Hakkın olmayan değeri gördüğünde kıymet bilmezsen Kıymet bildiğinde değer göremezsin Hak ettiklerin bulur seni Buluşunca kaderinle, ben geleyim aklına Görmezden gelindiğinde, sözlerim çınlasın kulaklarında Herkesten, her şeyden nefret ettiğinde Ölüme yakın hissettiğinde Hatırla beni.. Yaşattıklarını yaşamadan gitmek yakışmazdı Yalvarma hiç! Mahkumsun yalnızlığa Acırsam yazıklar olsun bana!   Layık olduğun yerdesin, ağlasan kim inanır sana? Ahımı aldın, vebalim gökyüzünde Gün doğar mı sandın hainlere? Güneşe hasretsin artık Gelecek yok sana! Kaybolacaksın günahlarımın karanlığında.. OCAK 3

SULTAN'IM

Resim
Annelerin sevgisi bambaşka bu hayatta.. "Ve benim annem.. Çok güzel seviyor evlatlarını."  Ömrünü bizim için feda etmiş bir kadından bahsediyorum size..

AĞLA

Resim
Sen kırılma diye kendimi parçalamaktan nefret ediyorum..

'GECE'M

Resim
  Uyku uzak bana Gece'm ıssız.. Yaksam bi' sigara Takınsam senli tavrımı Baksam aynaya Gece'm hissiz.. Bitmesin bu rüya Dönmesin kâbusa Gece'm sessiz Bi' daha baksam Görür müyüm yüzünü aynada? Gece'm sensiz.. Döndü rüyalarım kâbusa Bakamam artık aynaya Gece'm evsiz.. Sabahsız kaldı gecelerim Şimdi rüyalar da çaresiz 'Ben.. b iraz sessiz, çokça sensiz...'   17.01.2024         •£*     

HAİN, HAİNDİR

"İnsanı kendinden vazgeçirecek duruma getiren bir eylemdir ihanet! Bu yüzden affedilmez.. Kendinden vazgeçmeyen, sakin kalacağını düşündüğümüz birinin bile, ihaneti öğrendiğinde öfkesi kontrolsüz olabilir. İhanet eden kimseyi, insan sıfatıyla tanımlamak bana doğru gelmez. Çünkü insan sıfatını hak etmez! Sıfat bulmaya çalışsan, bulduğun diğer sıfatlara saygısızlıktır, o da olmaz.. Yüzüne tükürsen zaten değmez! Bu kimseler haindir, o yüzden sıfatımız hain olmalıdır ihanet edene. Hainin kime, ne zaman, ne kötülük edeceğini bilemeyiz. Kalleştir, acımaz! Elbet yapar hainliğini, kötülüğü mutlaka dokunur çevresindekilere.. Bu sen ya da ben olmuşuz ne fark eder? Bugün sana yapan yarın bana yapacaktır. İyi niyetin su götürmeyeceği noktadır burası. Asla acınmamalı, yaptığı kahpelik unutulmamalıdır. Haine bakılması gereken açı tam olarak budur, ne eksik ne fazla! Üzülmek, kırılmak ya da yarı yolda bırakılmak istemiyorsak, bizi sevdiğini düşündüğümüz ama ihanetine tanıklık ettiğimiz kim varsa

SEN DE GİDERSEN

Resim
Seni kederimde gizledim Sen de gidersen Ne anlamı kalır derdin kederin? Yalnız bırakma, sabahsız kalır gecelerim Saplanır yüreğime izi kalır gidişinin Hiç bilmediğim sokaklarda aratma kendini Kokun gitmemişken üzerimden, acıtma yaramı yalvartma beni Solumdan mı olacaktı sonum? Gitme! Bile bile ateşe atma gençliğimi Senin uğruna sildim geçmişimi Ben hayatı sevemedim.. Palavralar dinledim, yalancıların yalanlarını görmezden geldim senin için. Sahte vaatlere, umut kırıntılarına kandım..  Sustum ben senin için.. Yaşamak istemedim ama tutunur gibi yaptım hayata     Bana benden bir şey kalmamışken Gözyaşı döktüm,  sen ağlarken  Kendimi hiçe saydım Senin için savaştım ben Şimdi gidersen Anlamsız kalır her hecem Gitme! Ağaçları, çiçekleri, seninleyken gördüğüm her nesneyi sevdirmişken, nefesim olmuşken gitme! Vazgeçirme beni kendimden.. Gitme! Sen de gidersen Nefessiz kalırım, ölümü bekleyemem ecelden..  OCAK 16/2024                 •£*                

SEN

Resim
  Görünmeyen yaralarım var  Yalnız benim hissettiğim, çok derin  Hüzünle dost oldum, kalmadı hiç neşem  Ah bir ağlayabilsem..  İçim ağlar benim, gecelerim sabah olmaz  Ama sen derdimi dert etme  Acımı gösteremem zaten..  Görünmeyen gözyaşlarım var  Kalabalıkların içinde yalnız kalan anlar halimden!  Yüreğimde gizlerim seni  'Bir de, sen varsın işte'..  Bir bana görünmeyen  Oysa görmeden de severdim ben!  Göremesem de seni  Görünmeyen rüyalarım var benim  Kimsenin bilmediği seni, bana gösteren!   Baktığım her yerdesin  Rüyalarımda sen, kalbimde sen..  Keşke ufacık bir umut görebilsem!   OCAK 16/2024              •£*             

SEVDİKLERİM

Resim
Derdimi anlatsam dağlara Kaybolur muyum açtığın yarada? Derman kalmadı ayaklarımda Ağlasam ne fayda? Kendimi kaybettim ben, kendi davamda..  Bulamazsın artık arasan da..  Gidiyorum işte ben de sıra  Sevdiklerim.. Onurumla yaşadım bu hayatta.   Bir sizi üzmeyi yediremedim gururuma! Gözyaşı istemem..  Başınız dik durun siz de arkamda! Sevdiklerim.. Ağlamak yok! Acıtır bu ruhumu, üzülmeyin bana. Mutluluk hep uzaktı, umudum kalmamıştı yarınlara. Kızmayın n'olur, alışamamıştım zaten bu hayata. Söz geçiremedim, içimde ki çocuğa! Bilirsiniz beni, yaktım gençliğimi sevdiğim biri uğruna. Pişman mıyım diye sormayın Yine olsa yine giderim hak bildiğim yolda.. Sevdiklerim..  Beni tebessümle uğurlayın son yolculuğuma. Varlığımdan kimseye yoktu bir fayda.   Kızmayın n'olur, durduramadım zamanı, büyüdüm.. Oysa ben çok masumdum, kalamadım çocukluğumda Ağlamak yok! Ağlamayın bana. İncitir bu gururumu.. Kalmasın gözüm arkada... Sevdiklerim.. Ben yokum artık hayat denen yokuşta Bir annem vardı, k

HAYAT ÖĞRETİR

Beklemek için hayat çok kısa değil mi? Kimseye ihtiyacın yok, en güzel sen dönüştürürsün kendini 'olman gerekene'.. Yalnız kalmaktan korkma! Bazıları korkar yalnızlıktan ve ben onları izlerim. İzlerim de anlam veremem.. İçimde yaşardım senden önce.. Şimdiyse, bir korkağın izleri var içimde..      •••   •••   •••     Zaafını görünce, sınır tanımaz korkaklar. Zarar verir, seni ziyan eder ve ilk fırsatta, ‘ihaneti her zaman cebindedir.’ Sakınmaz! Elini cebine atar. Çok acıtır canını, için yanar.. Hissedersin, sırtında bıçak! Öyle acımasızdır ki, kanata kanata çeker alır bıçağı sırtından! İyi oynar onlar, inandırır kendine, görünce acırsın haline.. Eksik olmaz gözünde yaş, dudağında laf.. Eli elindedir her zaman.. Ya da sen öyle zannedersin. Sinsidir korkaklar, o kandırır, sen kanarsın..     •••   •••   •••     Beklediğine değmeyecek olan geldiğinde, olman gerekene dönüşmeyi beklersin.. Ah dostum.. Ayağın takılınca, bakarsın sende boşluğa.. Söyle dostum söyle, düşmemek mümkün müdü